In de Kerstvakantie in een Trekkershut
‘Zullen we in de Kerstvakantie gaan kamperen?’ vroeg ik half december aan mijn dochter van acht. Het was al dagen donker en druilerig weer. Van dat weer om onder een dekentje op de bank te gaan Netflixen. Ondanks dat viel mijn avontuurlijke voorstel in goede aarde: ‘Jaaaaaaaa!’ riep mijn dochter enthousiast. ‘Mag er een vriendin mee?’
Kinderen interesseert het geen bal wat voor weer het is. Als je tegen een volwassene zegt dat je gaat kamperen in de Kerstvakantie, dan kijkt deze je doorgaans vol medelijden aan. Of ze denken dat je een grapje maakt. Want wat kan er nou leuk zijn aan kamperen in de winter? Heel veel, kan ik je vertellen. En zéker met kinderen is het een geweldig avontuur.
Het vriendinnetje van mijn dochter heet Mila, net als zijzelf (en wij maar denken dat we een originele naam hadden bedacht). Met twee Mila’s en twee moeders vertrokken we op 3 januari richting Noord-Brabant voor een nacht in een Trekkershut op Natuurkampeerterrein Landgoed De Barendonk.
Vanwege werk en feestdagen konden we jammer genoeg niet langer dan één nacht op pad. De moeder van Mila 2 moest de volgende dag zelfs nog een theatervoorstelling spelen. Hup, vanuit de Trekkershut het podium op: een mooi contrast. En omdat we maar één nachtje hadden, leek een Trekkershut ons het meest geschikt. Dat scheelt nogal wat inpakwerk, want in een Trekkershut zijn er al bedden, en deze hut had ook nog eens een complete keukeninventaris. Handig!
Toen we aankwamen, renden de Mila’s meteen naar de hut. ‘Oooh, wat gezellig!’ riepen ze bij het zien van het knusse interieur.
Ze installeerden zich op de hoekbank bij de tafel en gingen aan de slag met kleurpotloden en een kleurboek. Toen we de bedden hadden opgemaakt, trokken we onze jassen aan voor een wandelingetje op het landgoed. Het was een beetje modderig, maar met lekker warme sneeuwlaarzen aan was het goed te doen. We ontdekten een vogelkijkhut, waar de Mila’s even in klommen, en maakten wandelstokken van takken langs de kant.
Na het eten gingen we weer naar buiten om een kampvuurtje te maken. Dat mag natuurlijk niet ontbreken bij een nachtje winterkamperen! We waren niet de enigen op het kampeerterrein, maar we hadden de kampvuurplek voor onszelf. We roosterden marshmallows en probeerden sterrenbeelden te herkennen aan de hemel.
Dat lukte eerlijk gezegd alleen met de Skyview app, ontzettende oermensen als we zijn.
De volgende ochtend gingen de Mila’s op pad met een verrekijker om vogels te spotten met de Vogelkijkkaart van De Groene Koepel die in alle Trekkershutten (en op alle Natuurkampeerterreinen) aanwezig is. Met een iPhone lukte het ze ook nog om verschillende vogels op de foto te krijgen. ‘Wel een beetje ver weg,’ zoals ze zelf zeiden, maar toch!
Daarna was het nog even in de speeltuin, spullen inpakken en afscheid nemen van de hut. ‘Kunnen we hier niet blijven wonen?’ vroeg mijn Mila nog. Helaas. Maar de volgende keer kunnen we wél langer gaan. Er was nog zoveel te doen!
Dit was mijn eerste keer kamperen in de winter. En het smaakt absoluut naar meer. Het is vooral een kwestie van de juiste kleding meenemen om je te wapenen tegen de kou. Een Trekkershut is ideaal: je hebt iets meer warmte en comfort dan in een tent, maar nog altijd wel het buitengevoel. Dat laatste mis ik vaak in de winter. Misschien gaan we de volgende keer wel met de tent. Nóg een beetje extra avontuur! Ik weet zeker dat de Mila’s dan weer mee gaan.
Anoek van der Leest is tekstschrijver en trekt het liefst de natuur in op de fiets of te voet. Sinds de geboorte van haar dochter Mila in 2010 gaat deze vaak mee op reis. Samen hebben ze al vele kampeer-,fiets- en wandelvakanties gemaakt. Soms met zijn tweetjes, soms met allerlei anderen. Maar altijd met veel plezier!
Wil jij ook overnachten in een Trekkershut op een Natuurkampeerterrein?
Klik op onderstaande button en bekijk waar jij kun overnachten